الهی چون اندوهناک شوم تو دلخوشی منی و چون محروم گردم تو همه ی امیدی و چون غم و غصه بر من هجوم آورد پناهم به توست...
پس قبل از بلاعافیت را
وپیش از طلب توانگری را
و پیش از گمراه شدن هدایت را بر من منت گذار
و مرا از آزار مردمان کفایت کن
و ایمنی از روز قیامت را نصیبم فرما
و حسن ارشاد را به من مرحمت کن
(صحیفه سجادیه-دعای بیستم)
خدایا!...
رحمتی کن،
تاایمان،
نام و نان برایم نیاورد!...
قوتم بخش،
تا نانم را،
و حتی نامم را،
در خطر ایمانم افکنم!...
تا از آنانی نباشم که،
پول دین را می‌گیرند،
و برای دنیا کار می‌کنند!...
بلکه از آنانی باشم که،
پول دنیا را می‌گیرند،
و برای دین کار می‌کنند!...