سر به هوایی هم اندازه داره

این روزا خیلی گیج و سربه هوا شدم دلیلشم نمیدونم،میگی نه میگم برات: 

چند وقت پیش خودم تنهایی(هیچ کی هم کمکم نکردااااا) انگشتم رو لای در ماشین گذاشتم که هنوزم اثرش روی ناخنم هست.حالا بگذریم از اینکه معمولا موقع سوار شدن کله ام بینگ میره تو در شایدم در تو کله ام 

شنبه هم خوشم آمد ساعت مامان رو دستم کنم.مطمئن بودم از گردش که آمدیم درآوردم و فک می کردم گذاشتم تو اتاق خودش جلوی آینه اما نبود!!!ای خدا پس کجاست؟؟؟مامان که گفت توی باغ گمش کردی(اونم ساعتی که25 سال گم نشده و یادگار ازدواجشه)50بار نگاه کردم نبود تقریبا تمام خونه رو زیر و رو کردما اما ندیدمش.رفتم مهمانی و از مهمانی که برگشتم  دیدم جلوی آینه است!!! 

اینا در مقابل دیشب عالیه:بابا حوصله اش سررفت و گفت بریم خونه دایی جان.محمد خونه نبود،دیروز امتحان داشت امروز هم 2تا امتحان.ما هم حس خواهرانمون گل کرد و زنگ زدم گفتم میخوای جزوه اتو بیارم و بردم. 

وقتی آمد خونه دایی گفتم تو ماشینه برو بیار،زنگ زد که نیست منم گفتم حتما تو خونه جا موند. 

ساعت 12:30 اندر منزل:هرچی می گردیم نیست،می گردیما اما نیست 

مامان:" من موقعی که رفتی از خونه بیرون دیدم دستت بود" 

فک کردم و تنها حدسی که زدم:دستم بود موقعی که می خواستم در ماشین رو باز کنم گذاشتم روی سقف ماشین و یادم رفت بردارم.طفلکی کلی نخونده داشت و من روم نمیشد حتی بگم ببخشید واقعا جایی برای عذرخواهی هم نبود... 

گفتم صبح تو راه دانشگاه از بچه ها جزوه میگیره و میخونه؛از شانس عالیش امروز قطار خراب شده و نیامده. حالا هم دیر میرسه و هم مثه قبل اینقدا توی راه وقت خوندن نداره... 

گند زدما،گند 

یه چیز بی ربط: 

این روزا ساکت موندم ومنتظرم ببینم خدا کی گفتنی هاشو میگه